هرگاه ۳۱۳نفرکامل شودظهورمیرسد
امام صادق علیه السّلام فرمود:
آگاه باش هر گاه آن عدّه وصف شده که سیصد و ده نفر و اندى هستند شمارشان کامل شود، آنگاه چنان که شما مى خواهید خواهد شد، لکن شیعه ما کسى است که صدایش از حدّ گوش خودش نمى گذرد و نیز کینه و ناراحتى درونش از حدّ پیکر او تجاوز نمى کند، و ما را آشکار نمى ستاید و با دشمنان ما نمى ستیزد، و با عیبجویان ما همنشینى نمى کند، و با بدگویان ما هم سخن نمى شود و آنان را که با ما دشمن هستند دوست نمى دارد و با دوستان ما دشمنى نمى ورزد؛ عرض کردم پس چه کنم با این شیعه گوناگون که گویند ما بر طریق تشیّع هستیم؟ فرمود: اینان خود گرفتار جدائى و آزمایش خواهند گشت و تبدیل و جابجائى در میانشان رخ خواهد داد و به قحطى و کمبود که نابودشان سازد (مبتلا شوند) و شمشیرى که خونشان بریزد و اختلافاتى بهم رسد که پراکنده شان کند.
همانا شیعه ما کسى است که همچون سگان پارس نکند و همانند کلاغ حرص نورزد و نزد مردم به گدائى دست نیازد اگر چه از گرسنگى بمیرد، عرض کردم: فدایت شوم چنین افرادى را که بدین صفت موصوفاند در کجا جستجو کنم؟ فرمود: آنان را در گوشه و کنار زمین بجوى، آنان کسانى هستند که زندگى سبکى دارند و خانه بدوش هستند که اگر حاضر باشند شناخته نمى شوند و اگر از نظرها پنهان شوند کسى متوجّه آنان نمى گردد و اگر بیمار شوند عیادت نمى شوند و اگر خواستگارى کنند با آنان ازدواج نشود، و اگر وفات یابند بر جنازه آنان کسى حضور نیابد، آنان کسانى اند که در اموالشان با یک دیگر مواسات مى کنند و در آرامگاه خود با یک دیگر دیدار و ملاقات دارند و خواسته هایشان با یک دیگر برخورد و اختلاف پیدا نمى کند هر چند از شهرهاى گوناگون باشند».
الغیببة (للنعمانی )/ ترجمه غفارى، ص: ۲۹۱
متن عربی حدیث
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع أَمَا لَوْ کَمُلَتِ الْعِدَّةُ الْمَوْصُوفَةُ ثَلَاثَمِائَةٍ وَ بِضْعَةَ عَشَرَ کَانَ الَّذِی تُرِیدُونَ وَ لَکِنْ شِیعَتُنَا مَنْ لَا یَعْدُو صَوْتُهُ سَمْعَهُ وَ لَا شَحْنَاؤُهُ بَدَنَهُ وَ لَا یَمْدَحُ بِنَا مُعْلِناً وَ لَا یُخَاصِمُ بِنَا قَالِیاً وَ لَا یُجَالِسُ لَنَا عَائِباً وَ لَا یُحْدِثُ لَنَا ثَالِباً وَ لَا یُحِبُّ لَنَا مُبْغِضاً وَ لَا یُبْغِضُ لَنَا مُحِبّاً فَقُلْتُ فَکَیْفَ أَصْنَعُ بِهَذِهِ الشِّیعَةِ الْمُخْتَلِفَةِ الَّذِینَ یَقُولُونَ إِنَّهُمْ یَتَشَیَّعُونَ فَقَالَ فِیهِمُ التَّمْیِیزُ وَ فِیهِمُ التَّمْحِیصُ وَ فِیهِمُ التَّبْدِیلُ یَأْتِی عَلَیْهِمْ سِنُونَ تُفْنِیهِمْ وَ سَیْفٌ یَقْتُلُهُمْ وَ اخْتِلَافٌ یُبَدِّدُهُمْ إِنَّمَا شِیعَتُنَا مَنْ لَا یَهِرُّ هَرِیرَ الْکَلْبِ وَ لَا یَطْمَعُ طَمَعَ الْغُرَابِ وَ لَا یَسْأَلُ النَّاسَ بِکَفِّهِ وَ إِنْ مَاتَ جُوعاً قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ فَأَیْنَ أَطْلُبُ هَؤُلَاءِ الْمَوْصُوفِینَ بِهَذِهِ الصِّفَةِ فَقَالَ اطْلُبْهُمْ فِی أَطْرَافِ الْأَرْضِ أُولَئِکَ الْخَفِیضُ عَیْشُهُمُ الْمُنْتَقِلَةُ دَارُهُمْ الَّذِینَ إِنْ شَهِدُوا لَمْ یُعْرَفُوا وَ إِنْ غَابُوا لَمْ یُفْتَقَدُوا وَ إِنْ مَرِضُوا لَمْ یُعَادُوا-وَ إِنْ خَطَبُوا لَمْ یُزَوَّجُوا وَ إِنْ مَاتُوا لَمْ یُشْهَدُوا أُولَئِکَ الَّذِینَ فِی أَمْوَالِهِمْ یَتَوَاسَوْنَ وَ فِی قُبُورِهِمْ یَتَزَاوَرُونَ وَ لَا تَخْتَلِفُ أَهْوَاؤُهُمْ وَ إِنِ اخْتَلَفَتْ بِهِمُ الْبُلْدَانُ.
الغیبة( للنعمانی) / النص / ۲۰۳ / باب ۱۲ ما یلحق الشیعة من التمحیص و التفرق و التشتت عند الغیبة حتى لا یبقى على حقیقة الأمر إلا الأقل الذی وصفه الأئمة علیهم السلام
