آیا روایت علی «امام المتقین وسید المسلمین» با سند معتبر وارد شده؟ (+ تصویر)
گروه
روایت، علی «امام المتقین وسید المسلمین» با سند معتبر + تصویر کتاب ابو نعیم اصفهانی در کتاب «معرفة الصحابه» روایت صحیح السندی را از رسول خدا صلی الله علیه وآله نقل کرده است که خداوند در شب معراج، سه لقب را برای امیر مؤمنان علیه السلام اهداء فرموده است: (3642)- حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ، ثنا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْحَضْرَمِیُّ، ثنا أَبُو بَکْرِ بْنُ أَبِی شَیْبَةَ، ثنا أَحْمَدُ بْنُ مُفَضَّلٍ، حَدَّثَنَا جَعْفَرٌ الأَحْمَرُ، عَنْ هِلالٍ أَبِی أَیُّوبَ الصَّیْرَفِیِّ، عَنْ أَبِی کَثِیرٍ الأَنْصَارِیِّ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَسْعَدَ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم: " انْتَهَیْتُ لَیْلَةَ أُسْرِیَ بِی إِلَى السِّدْرَةِ الْمُنْتَهَى، فَأُوحِیَ إِلَیَّ فِی عَلِیٍّ بِثَلاثٍ: أَنَّهُ إِمَامُ الْمُتَّقِینَ، وَسَیِّدُ الْمُسْلِمِینَ، وَقَائِدُ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ إِلَى جَنَّاتِ النَّعِیمِ "،  رَوَاهُ رَبَاحُ بْنُ خَالِدٍ، وَیَحْیَى بْنُ أَبِی کَثِیرٍ، عَنْ جَعْفَرٍ الأَحْمَرِ مِثْلَهُ، وَرَوَاهُ غَسَّانُ، عَنْ إِسْرَائِیلَ، عَنْ هِلالٍ الْوَزَّانِ، عَنْ رَجُلٍ مِنَ الأَنْصَارِ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَسْعَدَ، وَقَالَ عَمْرُو بْنُ الْحُسَیْنِ، عَنْ یَحْیَى بْنِ الْعَلاءِ، عَنْ هِلالٍ الْوَزَّانِ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَسْعَدَ بْنِ زُرَارَةَ، عَنْ أَبِیهِ. عبد الله بن اسعد می‌گوید:‌ رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرمود: شبی مرا به آسمان بردند، به سدرة المنتهی رسیدم، در باره علی به سه چیز برای من وحی شد: او (علی) پیشوای پرهیزگاران؛ آقای مسلمانان؛ و رهبر رو سفیدان تا بهشت های پر نعمت است. این روایت را رباح بن خالد و یحیی بن ابی کثیر، از جعفر احمر نقل کرده اند. در نقل دیگر، روایت را غسان از اسرائیل از هلال وزان از مردی از انصار از محمد بن عبد الرحمن بن اسعد نقل کرده اند. در نقل دیگر، عمر بن حسین، از یحیی بن علاء، از هلال وزان، از عبدالله بن اسعد بن زراره از پدرش نقل کرده است. ابی نعیم الأصبهانی (متوفای430هـ)، معرفة الصحابة، ج3، ص1587، دار النشر : بررسی سند روایت افرادی که در سند روایت قرار دارند، از دیدگاه علمای اهل سنت موثق و مورد اعتماد هستند. در این قسمت توثیق آنها را در باره روایت حدیث ذکر می‌کنیم: 1. مُحَمَّدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ خطیب بغدادی در کتاب «مدینة السلام» که امروزه به «تاریخ بغداد» معروف است، محمد بن محمد بن احمد را صریحا توثیق کرده و می‌نویسد: 1281 محمد بن محمد بن أحمد أبو جعفر المقرئ.  سکن البصرة وحدث بها عن أبى شعیب الحرانی والحسن بن على المعمری والحسین بن الکمیت الموصلی وخلف بن عمرو العکبری والاحوص بن المفضل الغلابی حدثنا عنه الحسین بن على النیسابوری ومحمد بن على بن حبیب المتوثی وعیسى بن غسان ثلاثتهم بالبصرة وأبو نعیم الأصبهانی وکان ثقة. محمد بن محمد بن احمد، ابو جعفر مقریء: وی در بصره می زیسته و از ابی شعیب حرانی و .... و از او، حسین بن علی نیشابوری، محمد بن علی حبیب متوثی و عیسی بن غسان که هر سه تن آنها در بصره بودند و ابو نعیم اصفهانی، روایت کرده اند و او ثقه بوده است. تاریخ بغداد، ج 3، ص 221 2. مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْحَضْرَمِیُّ این راوی را ذهبی در کتاب «تذکرة الحفاظ »، معرفی کرده و در پایان، توثیقات علماء را در باره او ذکر کرده و خودش نیز به توثیق او تصریح می‌کند: 682 مطین الحافظ الکبیر أبو جعفر محمد بن عبد الله بن سلیمان الحضرمی الکوفى رأى أبا نعیم وسمع أحمد بن یونس ویحیى الحمانی ویحیى بن بشر الحریری وسعید بن عمرو الأشعثى وکان من أوعیة العلم حدث عنه أبو بکر النجاد وأبو القاسم الطبرانی وأبو بکر الإسماعیلی علی بن حسان الدمی وعلی بن عبد الرحمن البکائی وعدة وقد صنف المسند وغیر ذلک وله تاریخ صغیر قال أبو بکر بن أبی دارم الحافظ کتبت عن مطین مائة ألف حدیث وسئل عنه الدارقطنی فقال ثقة جبل قلت ولد سنة اثنتین ومائتین ومات فی شهر ربیع الآخر سنة وعدد له نحوا من ثلاثة أوهام فلا یلتفت إلى کلام الأقران بعضهم فی بعض وبکل حال فمطین ثقة مطلقا ولیس کذلک العبسی. مطین، حافظ بزرگ روایات،‌ ابوجعفر محمد بن عبد الله بن سلیمان حضرمی کوفی. وی ابو نعیم را دیده و از احمد بن یونس، یحیای حمانی، یحیی بن بشر و سعید بن عمرو، روایت شنیده است. او از کسانی بود که ظرف علم بود. (کنایه از این که دارای علوم بی‌شماری بود) ... ابو بکر بن ابی‌دارم حافظ گفته است: از مطین هزار روایت نوشتم . درباره او از دار قطنی سؤال شد، گفت: او موثق است. ... در هر صورت، مطین مطلقا شخص موثقی است. تذکرة الحفاظ، ج2،‌ ص662 3. أَبُو بَکْرِ بْنُ أَبِی شَیْبَةَ یکی از روایان روایت، ابو بکر بن ابی شیبه است. او از اساتید بخاری است. ذهبی توثیقات علمای رجال را در باره او این‌گونه ذکر کرده است: 439 خ م د س ق أبو بکر بن أبی شیبة الحافظ عدیم النظیر الثبت النحریر عبد الله بن محمد بن أبی شیبة ... قال أحمد أبو بکر صدوق هو أحب الی من أخیه عثمان وقال العجلی ثقة حافظ وقال الفلاس ما رأیت احفظ من أبی بکر بن أبی شیبة وکذا قال أبو زرعة الرازی وقال أبو عبید انتهى الحدیث إلى أربعة فأبو بکر بن أبی شیبة اسردهم له وأحمد افقههم فیه وابن معین اجمعهم له وابن المدینی أعلمهم به وقال صالح بن محمد اعلم من أدرکت بالحدیث وعلله علی بن المدینی واحفظهم له عند المذاکرة أبو بکر بن أبی شیبة وعن أبی عبید قال احسنهم وضعا لکتاب أبو بکر بن أبی شیبة وقال الخطیب کان أبو بکر متقنا حافظا صنف المسند والاحکام والتفسیر ... ابو بکر بن ابی شیبه، حافظ، بی نظیر، ثابت قدم و متخصص، عبد الله بن محمد بن ابی‌شیبه ... است. احمد بن حنبل گفته است: ابو بکر صدوق (راستگو) است. وی نزد من محبوب تر از برادرش عثمان است. عجلی گفته: ابو بکر موثق و حافظ است. فلاس گفته: من کسی حافظ تر از ابو بکر بن ابی شیبه ندیدم، ابوذرعه رازی نیز چنین گفته است. ابو عبید گفته: روایت به چهار تن رسیده است: ابو بکر بن ابی شیبه از همه بیشتر نقل کرده و احمد فقیه ترین آنها و ابن معین جامع ترین و ابن مدینی داناترین آنها به روایت است. صالح بن محمد گفته است: دانا ترین کسی را که در روایت یافتم و حافظ ترین آنها در مباحثه،‌ ابو بکر بن ابی‌شیبه است. .... خطیب گفته است: ابو بکر مورد اعتماد و حافظ بوده و مسند و احکام و تفسیر تصنیف کرده است. تذکرة الحفاظ، ج 2، ص 432 4. اَحْمَدُ بْنُ مُفَضَّلٍ الکوفی ذهبی ایشان را نیز صدوق معرفی کرده است: 88 أحمد بن المفضل الکوفی عن الثوری وإسرائیل وعنه الحنینی وأبو زرعة وطائفة شیعی صدوق د س احمد بن مفضل کوفی از ثوری و اسرائیل روایت نقل کرده و از او حنینی، ابو ذرعه و گروهی روایت کرده اند. وی شیعه و راستگو است. الکاشف، ج 1، ص 203 و در کتاب «تاریخ الاسلام» توثیق ابن حبان را در باره او آورده است:  ( أحمد بن المفضل . أبو علیّ الکوفیّ . عن : وکیع ، وأسیاط بن نصر . وعنه : یعقوب الفسویّ ، وأهل الکوفة . قال ابن حبّان : ثقة، ابن حبان گفته است: احمد بن مفضل موثق است. تاریخ الإسلام، ج 16،  ص 54 5. جَعْفَرٌ الأَحْمَرُ ابن حجر عسقلانی در کتاب «تقریب التهذیب» این راوی را نیز بعد از معرفی، به صداقت و راستگویی توصیف کرده است: 940 جعفر بن زیاد الأحمر الکوفی صدوق یتشیع من السابعة مات سنة سبع وستین ل ت س . جعفر بن زیاد احمر کوفی، راستگو است که متمایل به شیعه بود. وی از طبقه هفتم است ... تقریب التهذیب، ج 1، ص140 مزی از علمای رجال اهل سنت، در کتاب «تهذیب الکمال» نیز می نویسد: 941 ل ت ص (عس) : جعفر بن زیاد الاحمر أبو عَبد الله ، ویُقال : أبو عبد الرحمن ، الکوفی والد علی بن جعفر ، وجد الحسین بن علی بن جعفر الاحمر. .... قال عَبد الله بن أحمد بن حنبل ، عَن أبیه : صالح الحدیث. وَقَال عَباس الدُّورِیُّ وأبو بکر بن أَبی خیثمة ومحمد بن عثمان بن أَبی شَیْبَة ، عن یحیى بن مَعِین : ثقة ، زاد محمد : وکان من الشیعة. .... وَقَال یعقوب بن سفیان : ثقة. وَقَال أبو زُرْعَة : صدوق. جعفر بن زیارت احمر ... عبد الله ابن احمد از پدرش نقل کرده است که وی صالح الحدیث است. عباس دوری، ابو بکر بن ابی خثیمه، محمد بن عثمان از یحیی بن معین نقل کرده است که وی گفته: جعفر بن زیاد ثقه است. محمد بن عثمان اضافه کرده است که وی از شیعه بوده است. محمد بن یعقوب بن سفیان گفته است : وی ثقه است. ابو ذرعه گفته: راستگو است. تهذیب الکمال، ج 5 ، ص 38 6. هِلالٍ أَبِی أَیُّوبَ الصَّیْرَفِیِّ ابو ایوب صیرفی نیز از سوی ابن حبان توثیق شده و اسم او در شمار موثقات در کتاب «الثقات»‌ آمده است: 11527 هلال الصیرفی أبو أیوب یروى عن أبى کثیر روى عنه جعفر الأحمر . هلال، همان صیرفی ابو ایوب است که از ابی‌کثیر روایت کرده و او از جعفر احمر روایت نقل کرده است. الثقات، ج 7 ، ص572 8. أَبِی کَثِیرٍ الأَنْصَارِی روای دیگر این روایت، ابو کثیر انصاری است. اسم وی افلح است. ابن حجر ایشان را توثیق می‌کند: 549 أفلح مولى أبی أیوب الأنصاری أبو عبد الرحمن وقیل أبو کثیر مخضرم ثقة من الثانیة مات سنة ثلاث وستین م افلح غلام ابو ایوب انصاری، ابو عبد الرحمن است. گفته شده است که ابو کثیر مخضرم (کسی که زمان جاهلیت و اسلام را درک باشد) بوده و موثق است. تقریب التهذیب، ج 1، ص 114 9. عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَسْعَدَ، آخرین راوی، عبد الله بن اسعد است. ایشان از صحابه پیامبر است و نیاز به توثیق ندارد و صحابه از نظر اهل سنت جایگاه خاصی دارند و از نظر آنها عادل هستند. موفق باشید